शब्दालय

लेख्न नसकेको (नभ्याएको वा नपाएको) संस्मरणांश- ०७५ मा पहिलोपल्ट काठमान्डौँ उपत्यका छिर्दा मैले यसको साँघुरोपन देख्न सकिनँ । वा यसको विराटता देख्न सकिनँ । किनकी त्यतिखेर थानकोट पुग्दा राति भइसकेथ्यो । पहिलोपल्ट काठमान्डौँ उपत्यकालाई माथिबाट हेर्न पाएको थिएँ २०७८ मा । त्यतिखेर मैले भक्तपुरको डाँडाबाट हेरेको थिएँ । अर्कोचोटी २०७९ मा हो हेरेको । यसपटक मैले गाउँ जाँदा थानकोटबाट फर्किएर हेरेँ । तर भक्तपुरको डाँडाबाट देखिएको प्रष्ट र विराट उपत्यका देखिनँ । त्यसपछि पनि थानकोटबाट जाँदा आउँदा उपत्यकाको फैलावट महसुस गर्न खोजेँ । अर्कोपल्ट गत साता उपत्यकाको फैलावट वा अवस्थिति महसुस भयो । भक्तपुरबाट जस्तो फैलावट देखेको थिएँ , त्यो दिन अझ प्रस्ट देखेँ । यसपटक काठमान्डौँकै डाँडाबाट काठमान्डौँ उपत्यका हेरेँ । त्यो दिन उपत्यकाको उत्तरपश्चिमी डाँडो नागार्जुनबाट हेर्दै थिएँ । तीन घण्टा पैदल उकालो हिडेपछि २१ सय मिटर उचाइबाट उपत्यकाको दृष्य देख्दा एकैचोटी दुईटा विचार आए – ‘ कति सानो !’ ‘ कति ठुलो !’ सन्दर्भ हो पैदलयात्राको । अर्थात् हाइकिङ्को । सन्दर्भ हो नागार्जुन हाइकिङ्को । अर्थात् जामाच...

     *पहिलो प्रेम*  निकै रोचक छ पहिलो प्रेमकथा हाम्रो भेट नै नभेटेर भयो हाम्रो प्रेम नै नदेखेर भयो जब पहिलोपल्ट देखभेट भयो तबै त हो हाम्रो बिहे भएको