स्वप्नभंग : सपनामा सुख्खाभूमी !

 स्वप्नभंग

...र सर्वप्रथम म त्यहाँ पुग्नेछु । अनि दायाँ बायाँ चारैतिर परपरसम्म नियाल्नेछु । पर कतै रुखका बोट देखिनेछैनन् । त्यहाँ न खोला देखिनेछ, न बगरको अवशेप देखिनेछ । न त्यहाँ नेपालमा पाइने जस्तो ढुङ्गा नै पाइनेछ । यतिसम्म कि झारको अनुहारसम्म देख्न पाइनेछैन । भनौँ न, हरियोको ‘ह’सम्म देखिनेछैन । यसरी पनि भन्न मिल्यो, बालुवाबाहेक केहि नभएको एकरुपको सतहमा पाहिला टेकिरहेको हुनेछु । हो, बालुवैबालुवा ! न पानी, न बिरुवा । यस्तोमा म हुनेछु ।

अनि नजिकै रहेका ऊँठबाला दाजुलाई सोध्नेछु – ‘चढ्न मिल्ला ?’ उनी ऊँठ चढेर त्यो सुख्खाभूमि घुम्न दिनेछन् । त्यसको लागि पनि कुनै शुल्क लिनेछैनन् । म फेरि खुसी हुनेछु । म फेरि उनलाई ‘धन्यवाद’ दिनेछु ।

ऊठमा चढेपछि म चारैतिरको एकनासे सतह बढ्ता देख्नपाउनेछु ।  केहि अघि देखिनेछ बालुवाको विशाल ढिस्को । म ती दाजुलाई भन्नेछु – ‘त्यसमाथी चढ्न मिल्छ?’ । उनी सहजै ढिस्कोमा पनि चढ्न दिनेछन् । म ऊँठबाट ‌ओर्लिएर सो ढिस्को चुम्न चढ्नेछु । जतिजति म चढ्दै जानेछु, त्यहाँ अचम्म हुनेछ ! जब म त्यसमाथि चढ्नेछु तब एउटा घटना घट्नेछ । म ढिस्कोबाट खस्नेछु । र म स्वप्नभंग हुनेछु, यथार्थमा आउनेछु । कहाँकहाँबाट नेपाल आउनेछु ।

-आश्विन ९ गते बुधवार-