लघु कविता, रुपान्तरण

 रुपान्तरण 


एकदिन

फेरी आयो

फरक भङ्गीमा

यसपटक

उसले विनम्र भएर बोल्यो

व्यवहार उस्तो साँघुरो लागेन

अनुहारमा चञ्चलता कम थियो 

न आँखा उतिसारो क्रोधित थिए

नाकमा घमण्ड शुन्य पाएँ

शालीन शब्द फुत्त झिक्यो उसले 

“हजुर आराम हुनुहुन्छ ? बिर्सिदिनुस् पहिलेका कुरा,

आउनुहोस् मित्र बनौँ ! तपाईँ जस्तो मान्छे सायदै छन् ।”


त्यसपछि मैले कहिल्लै

उसँगको त्यो घटना

सम्झिनु परेन !

-२०८१ मङ्सिर ११-


Comments

Popular posts from this blog

यतिखेर मेरो गाउँमा

कविता, हावा-जीवन

माया चै लेऊ ल