शब्दालय

  माया चै लेऊ ल               - भुवन अथर स्वीकार गर्छु अस्वीकार तिम्रो स्वीकृति देऊ ल मन नलिए नि मनभरीको यो माया चै लेऊ ल   नरोऊ त्यति रोएर तिम्रो आँशु नि सुकला रुवाउने आउँदा रुनलाई फेरी बाँकी नरहला दिनलाई आँशु मसँग छैन तिमी नरोऊ ल मन नलिए नि मनभरीको यो माया चै लेऊ ल।१।   दुखी त यहाँ म हुनुपर्ने तिमी पो दुखी छ्यौ सुखमा तिमी बस्नु पो पर्छ त्यो दुख मलाई देऊ चोटहरुले पो चट्टान बन्छु अझैँ चोट देऊ ल मन नलिए नि मनभरीको यो माया चै लेऊ ल।२।   सँगसँगै हुनु , जोडिनु मात्र त्यो कहाँ माया हो अलग हुनु , जोडिनु अझ प्रगाढ माया हो छायाँ भए भो तिमी चै टाढाटाढा भैदेऊ ल मन नलिए नि मनभरीको यो माया चै लेऊ ल।३।   एक्लै हिडेको आजसम्मको यो बाटो सकियो अचम्म भयो आजको घुम्ती मतर्फै मोडियो फर्कन्छु फिर्ता मेरा पछाडी तिमी नआऊ ल मन नलिए नि मनभरीको यो माया चै लेऊ ल।४।   चाहिए मलाई मायाको न्यानो तिमी सम्झनेछु नपाएसम्म जुनीजुनीभर तपस्या बस्नेछु अहिले मलाई बस्नुछ एक्लै ति...

म क्रान्ति-शिखा               - भुवन अथर  तस्विर च्याट जिपिटी (एआई) ले बनाएको हो ।             म नारी भएकै कारण पानी मात्र हुन सक्दिनँ  म आगो बन्न पनि सुरु गरेकी छु त्यो रात त्यो पिपासु आँखा मेरो मनले भोगेको  त्यो विषाद त्यो क्रुर घटना  मेरो मष्तिष्कमा सचित्र छ त्यो रात मात्र होइन  ममाथि कयौँ दिन-रात  कयौँ पिपासु आँखाको नजर पर्यो तिँ आँखाले मेरो कलिलो यौवना चिथोर्न खोज्थे समाजको सर्वोच्च सत्ता पुरुष  जहिल्यै ममाथि हावी हुन खोज्थ्यो कहिले बिच सडकमै अपहृत भएँ, लुटिएँ कहिले निर्जन ठाउँले पनि मलाई हरण गर्यो स्कुल कलेज जस्तो पवित्र तीर्थस्थलमा  मैले अपवित्र हर्कत सहेँ जङ्गलमा जनावरको डर घरमा मान्यवरको डर स्कुलमा अज्ञानीको डर बाटोमा भुँइको भय दोबाटोमा लुटिने भय यस्तै यस्तै  अनेक डर र अत्याचार  चुपचाप सहेँ चुपचाप मौन रहेँ  सहिरहेँ म जून न थिएँ के गर्न सक्थेँ र त्यो रात  समाजको विषालु आँखा  मलाई डस्न अघिअघि सर्दै थियो  म त्यहि समाजलाई  गुहार माग्दै थिएँ जो ...

गीत -   मन नदुखाऊ ल बेकारमा  तिमी सच्चा विजेता हौ हिम्मत गर यो हारमा जे जे भयो तिमी मन नदुखाऊ ल बेकारमा  फूल एकै रहेछ हामीले चाहेको घाउ आलै त होला त्यो नपाएको  तर निको बनाऊ सुखको मलमले  मनोभावना सारा लेख कलमले  तिम्रो साथसाथै छन् प्रेमिका यो हजारमा  जे जे भयो तिमी मन नदुखाऊ ल बेकारमा एक स्वभाव हो यो पूरा जिन्दगीको मान यहि कि निभ्यो आगोको झिल्को  सुखद इतिहास यो मेरो जिन्दगीको सहि मित्र पाएँ र प्यारो यतिको त्यहि त्यही त हुन्छ यहाँ जे लेखिन्छ निधारमा  जे जे भयो तिमी मन नदुखाऊ ल बेकारमा तिमी सच्चा विजेता हौ हिम्मत गर यो हारमा जे जे भयो तिमी मन नदुखाऊ ल बेकारमा --२०८० मङ्सिर २०--

      इच्छित कविता              -भुवन अथर एक अंक बढ्यो एक यौवनको  एक अङ्क घट्यो कुल जीवनको अनुभव नि बढे अनुभूति बढे अब जीवन-कौशल माथि चढे ।१। हँसिली शितली अति चारुमती  जति नन्दिनी छन् सति पारवती यति मृदुवचन् जति कोकिल छन् जति सौम्य छ तन उति कोमल मन।२। जति ऋतु वसन्तले बागभरी रस छर्दछ छ्याप्दछ सब नगरी उति शक्ति छ ल्याकत छ उनमा किन लाउनु खै र कसी सुनमा।३। गत मङ्सिरमा जब जन्म भयो  यस मङ्सिरमा नव जन्म भयो  जति बढ्छ उमेर उति नौलिइनु यश कीर्ति उँभो अझ अग्लाउनु।४। सुख शान्ति मिलोस् अझ उन्नति होस् सहजै र सरल सरिता गति होस् सब भावभरी शुभलाभ मिलोस् जति औँस रजनी पनि झल्मल होस्।५। वर-बन्धु सबै प्रिय आत्मिय होउन् बजिराखिरहोस् मन-चेतन धुन् कहिलै नछुटोस् शिवभक्ति दिदी  यहि इच्छित थ्यो कविता त दिदी!६! –२०८१ मङ्सिर १९ गते– [प्यारी दिदी आयुष्मती पोखरेलको जन्मदिनको अवसरमा लेखिएको हो । यस कविताको छोटो सैद्धान्तिक जानकारी निम्न छ :- छन्द- तोटक छन्द  गण-  स स स स ३ र ६ अक्षरमा छोटो विश्राम]